Rysunki Transportnews

timtheenchanter pisze:Czy mógłbyś uściślić?

Uściśliłem parę postów temu. Nie chodzi o to żeby zrobić puszkę z płaskimi ścianami, jak wiele modeli (w tym do vBusa), ale coś po czym będzie widać że to odwzorowanie realnego autobusu. W końcu ściany Hadziewiątki realnie też nie są płaskie.

timtheenchanter pisze:Model ma jaknajbardziej poprawny kształt - robię go mając podłożony w tle modelu rysunek ofertowy H9-21

Od początku uwzględniłem wszystkie krzywizny, w tym to charakterystyczne wygięcie ścian.

Od boku wygląda całkiem nieźle, gratuluję , ale coś mi nie pasuje w przodzie, jakby był trochę za wąski, albo światła za duże.

A mi w tyle, jakby za daleko wysunięty.

Światła faktycznie mogą być ciut za duże, nie mogłem nigdzie znaleźć ile dokładnie wynosi ich średnica. Pewnie trzeba będzie mejla do autosana napisać.

Patrząc po tym co się tu robi, aż miło byłoby zobaczyć twoje cudeńko powiedzmy w OMSI A tak na marginesie, ktoś robi H9 do gry

Tak jakby za dużo poly, ale zobaczymy. Na razie wygląda świetnie. Zamierzasz tworzyć później pulpit?

kacper pisze:Tak jakby za dużo poly, ale zobaczymy. Na razie wygląda świetnie. Zamierzasz tworzyć później pulpit?

Nie wiem, zależy czy będę mieć czas.

Przednie lampy nadal trochę niewymiarowe. Reszta idzie ładnie.

Przednie lampy nadal trochę niewymiarowe. Reszta idzie ładnie.

Ciężko dokładnie odwzorować kształt tego zagłębienia, w którym są przednie reflektory. Jeszcze to poprawię.

Przede wszystkim ze szkicu który wkleiłeś wyżej widać, że lampy są we wspólnym zagłębieniu z napisem AUTOSAN, i są takie same (a w Twoim modelu są różnej wielkości).

To taka mała uwaga

Przede wszystkim ze szkicu który wkleiłeś wyżej widać, że lampy są we wspólnym zagłębieniu z napisem AUTOSAN, i są takie same (a w Twoim modelu są różnej wielkości).

Lampy są identyczne, to cień sprawia, że wewnętrzna wydaje się większa - to zagłębienie jest nadal zbyt głębokie i trzeba to będzie poprawić. Napis autosan nie był w zagłębieniu - był tylko otoczony taką listwą ozdobną razem z lampami.

Przód jest dzielony w oryginale na 3 części, zderzaki też, brakuje stópek i tak samo przednia szyba jest dzielona i IMO jest dach delikatnie za bardzo wysunięty. Jeżeli robisz wersje z bocianem nad napisem Autosan, to obejrzyj fotki 140 z MZK Bolesławiec, same dolne panele, to Ci to troszke zobrazuje

Zderzaków jeszcze nie ma - to fakt. Przodu nie dzieliłem - przy teksturowaniu nałożę teksturę z ciemną kreską i normalmap imitujący szczelinę. Dach jest ok - zgodny z rysunkiem ofertowym. Dzięki za informację o tym H9 z Bolesławca, sporo zdjęć jest, na pewno się przyda.

Światła faktycznie mogą być ciut za duże, nie mogłem nigdzie znaleźć ile dokładnie wynosi ich średnica. Pewnie trzeba będzie mejla do autosana napisać.

A skąd. Jest o wiele prostsza, a równie dokładna metoda.


Niech D oznacza rzeczywistą szerokość autobusu (daną na rysunku, w tym przypadku D=2020 mm, o ile dobrze widzę).
Niech d oznacza szerokość autobusu na rysunku, zmierzoną jakimś dokładnym przyrządem mierniczym (np. suwmiarką).
Niech l oznacza średnicę reflektorów na rysunku, również zmierzoną jakimś przyrządem.
Niech L oznacza rzeczywistą średnicę reflektorów.

Używamy prostej proporcji:
D --- d
L --- l

Otrzymujemy: L = (D/d)*l (uwaga, jednostki muszą być zgodne!)

Najważniejszy jest współczynnik D/d (wymiaru znanego z rzeczywistego obiektu do tego samego wymiaru na kartce). L i l mogą oznaczać dowolne inne wymiary (tu akurat była to średnica reflektorów) - tak więc mając jeden wymiar rzeczywisty i ten sam wymiar zmierzony na kartce mamy de facto wszystkie inne, dowolne wymiary

Kwestią jest błąd pomiarowy - przy urządzeniach mierniczych o dużej dokładności (np. linijka z podziałką co 0,5 mm czy suwmiarka) jest on na szczęście bardzo niewielki. Sam korzystałem z tej "metody jednego wymiaru" przy zdejmowaniu wymiarów z planów zeppelina LZ127 oraz Schüttego-Lanza S.L.I. (korzystałem z linijki 0,5 mm) - metoda okazała się bardzo dokładna, potwierdziło się to zwłaszcza przy odczytywaniu wymiarów z części na rysunku bardzo małych, zaś w rzeczywistości bardzo dużych (np. usterzenia, które udało się odtworzyć w modelu tego pierwszego wprost wspaniale). W przypadku wymiarowania mniejszego, ołówkokształtnego LZ11, błąd pomiarowy wyniósł ok. 1,2%, co, jak na linijkę, jest wcale dobrym wynikiem.

"Metoda jednego wymiaru" ponadto może być zastosowana nie tylko do rysunku, ale i do zdjęcia profilowego pojazdu/maszyny - znając tylko jego/jej długość w podziałce 1:1, mamy już wszystkie inne wymiary na tacy.